دئدیم ، اغیار ایله گزمه ، سنه چوخ یالواردیم ،
ایندی دینجل ، گوزلیم ، منده اولوب قوتاردیم .
بیر صداقتلی گوزل تاپمادیم عالمده ، غرض ،
بو آز عومروده چوخ اطرافی گزیب آختاردیم .
جان هانی منده ، منی عشق دیر ایندی یاشادان ،
اونو جانان منه وئرمیش دی ، یئنه قایتاردیم .
کونلوم آلداتدی منی حسنونه مه پاره لرین ،
سانمایین ، من بو وفاسیزلارا بئل باغلاردیم .
فله کین قدی بوکولموش سه ، من اوندان قوجایام ،
اونداکی ، یوخودو نه دونیا ، نه فلک ، من واردیم !
سنی من ایسته دییم گونلر اولوردوم سن سیز ،
عشقیمین سرینی کونلومده نهان ساخلاردیم .
واحیدم ، عشقده من ایندی ده ثابت قدمم ،
وارام اوز یاریم ایله من نئجه اول واردیم .
حیدر بابا، دنیا، دنیای دروغی است
از سلیمان و نوح این دنیا مونده
بچه داده و به درد گرفتار میکنه این دنیا
به هر کی هر چی داده ازش گرفته
از افلاطون فقط یه اسم خشک و خالی مونده
حیدر بابا، رفقا همشون روی برگردوندن
یکی یکی منو تو صحرا گذاشته و رهام کردن
چشمه هام، چراغ هام ،خشک و خاموش شدن
بد موقعی خورشید رفت و غروب شد
دنیا برام مثل خرابه شام شد
حیدر بابا، راهم از تو جدا شده
عمرم گذشت و نیومدم و دیر شد
هیچ وقت نفهمیدم زیبا رویانت چی شدن
نمی فهمیدم که زندگی پیچ و خم های زیادی دارد
گم شدنی هست، جدایی هست، مرگ هست